مقایسه SDR با HDR | آیا تلویزیون خود را به HDR ارتقاء دهیم!

مقایسه SDR با HDR

مقایسه SDR با HDR ؛ همواره بزرگترین مؤلفه در تمایز تلویزیون ها، کیفیت تصویر خروجی می باشد. تعریفی که امروزه از HDR داریم به ما می گوید که HDR یک موضوع و روش ساده، دقیق و نو پا برای پردازش تصویر است. تفاوت تلویزیون های 1080 با تلویزیون های 4K اصلا به محل یا مکان تماشای آن ها بستگی ندارد، بلکه تفاوت در پردازش سیگنال HDR می باشد. حالا سوالاتی که پیش می آید این ها هستند:

• HDR واقعا چیست؟
• آیا HDR فایده ای دارد؟
• آیا این تکنولوژی، تلویزیون های ماقبل خود را از رده خارج خواهد کرد؟

در ادامه تلاش خواهد شد که به تفضیل به این سوالات و سوالات دیگری که ممکن است در ذهن شما مخاطبین عزیز شکل گرفته باشد ، پاسخ داده شود.

با وبلاگ خبری میهن کالا همراه باشید.

محدوده دینامیکی تصویر چیست ؟

مقایسه SDR با HDR ؛ قبل از آغاز هر گونه بحث یا مقایسه ای در رابطه تکنولوژی های SDR و HDR باید اطلاعاتی در رابطه با یک مفهوم اساسی داشته باشیم که سر چشمه همه این بحث ها است. محدوده دینامیکی ( Dynamic range ) در یک تصویر عبارت است از تفاوت میان تاریک ترین و روشن ترین نواحی آن تصویر که دارای جزئیات قابل تشخیص باشند. که عموما رنگ های سیاه خالس و سفید خالص می باشند. از این مفهوم معمولا در بررسی کیفیت دوربین ها ( ماکسیموم ظرفیت محدوده دینامیکی ) نیز استفاده می شود. محدوده دینامیکی تصویر در واقع مشخص می‌کند که در تصویر مورد نظر چه طیفی از روشنایی بین تاریک‌ ترین قسمتهای حاوی جزییات تا روشن ‌ترین قسمتها وجود دارد. هر چقدر این فاصله بیشتر باشد، عکس دارای محدوده دینامیکی بیشتری است و در آن نواحی بیشتری در قسمتهای تاریک و روشن دارای جزییات قابل تشخیص هستند. واحد سنجش دینامیک رنج ،EV  یا Exposure Value است. این مقدار محدوده دینامیکی در وسایل و مدیاهای مختلف، متفاوت است. مثلاً دوربین‌های عکاسی دیجیتال SLR دارای دینامیک رنج حدود ۶-۸ و چشم انسان دارای دینامیک رنج 14 EV است.

SDR چیست ؟

SDR مخفف عبارت Standard Dynamic Range یا همان محدوده دینامیک استاندارد می باشد که عبارت است از تعریف تصاویر، رندرها و ویدئو ها با استفاده از یک منحنی قرارداری گاما که آن ها را در محدوده دینامیکی خاصی که به عنوان محدوده استاندارد مد نظر گرفته شده، قرار می دهد.

HDR چیست ؟

High Dynamic Range که مخفف آن به صورت HDR نوشته می شود به معنای محدوده داینامیک بالا می باشد. در واقع HDR یک تکنیک است که در آن برای عکس برداری و فتوگرافی به منظور باز تولید یک محدوده داینامیکی بزرگتری از نورپردازی استفاده می شود. کاری که با استفاده از تکنیک های استاندارد تصویر برداری ممکن نیست. این تکنیک در ماهواره های ارسال کننده تصویر نیز استفاده می شود. به این طریق که این ماهواره ها تصاویر و صدا ها را با کیفیت تر و با مسافتی بیشتر به سمت گیرنده ارسال می کنند. این واژه سال هاست که مورد استفاده قرار می گیرد. اما این روزه این اصطلاح در اصل تداعی کننده اطلاعات چند دسته ای این سیگنال هاست. اما به راستی مفهوم اطلاعات چند دسته ایی چیست؟ اطلاعات چند دسته ای در واقع به اطلاعاتی که جدا از صدا و تصویر، برای تلویزیون ارسال می شود، مانند پردازش رنگ یا غیره گفته می شود.

این قبیل اطلاعات به دو دسته کلی تقسیم می شوند که عبارت از:
1- HDR10
2- Dolby vision

دو مورد ذکر شده در اصل پارامترهای مورد نیاز جهت پردازش HDR توسط تلویزیون می باشند و یک تلویزیون ایدآل باید بتواند این اطلاعات را به درستی دریافت و پردازش نماید. در گذشته – سیگنال HDR  با قدرت برق تامین می شد. اما امروزه HDR اهداف مختلفی را دنبال می کند. HDR می تواند تنها بر روی تلویزیون هایی که از لحاظ قدرت پردازش نور و عملکرد توانا باشند، اجرا شود. تلویزیون های امروزی به لطف HDR کیفیت خیلی بهتری را به دست آورده اند و حتی برای خود HDR قابلیت های جدیدی را افزوده اند.  تلویزیون های پرچم دار، با کمک این تکنیک توانسته اند بسیاری از رقبای پیشین خود را کنار بگذارند.

مقایسه SDR با HDR

تفاوت SDR با HDR ؛ برخلاف تفاوتی که در ارتقاء از 1080 به 4k وجود داشت، در جزئیات نمایش تصویر نیست بلکه تاثیر آن بر کیفیت خود تلویزیون می باشد. به عبارت بهتر تاثیر بزرگ آن بر روی کیفیت ذاتی خود تلویزیون در نماییش رنگ ها و دامنه گسترده ای از آن ها می باشد. در اصل دیگر تکنولوژی و استاندارد برای یک تلویزیون این تلقی می شود که چقدر قادر است کیفیت را به نمایش بگذارد.

برای درک تفاوت مابین تکنیک های SDR و HDR در ذیل به مقایسه سه معیار اصلی در نمایش تصاویر می پردازیم:

1- حیطه گسترده رنگ

مقایسه SDR با HDR ؛ تلویزیونی که از حیطه گستره رنگی پشتیبانی می کند قادر خواهد بود به نمایش رنگ های بیشتر و کامل تری نسبت به تلویزیون های با استاندارد SDR بپردازد. در حالی که این مطلب شاخصی از HDR به حساب نمی آید. به هر حال ، همانطور که شما می توانید در این مقایسه ببینید تفاوت قابل توجهی بین HDR و SDR وجود دارد که تفاوت بین رنگ های سبز و قرمز دراین میان غوغا میکند چون در این میان تفاوت بیش به این دو گسترش دارد. تفاوت کمی در اشباع رنگ بین تصویر SDR و کم پایان یک HDR  وجود دارد. نهایتا میتوان گفت که HDR از حیطه گستره رنگ بهتری برخوردار است ، اما تنها در یک تلویزیون با وسعت رنگ گسترده

2- عمق رنگ

عمق رنگ تقریبا شبیه همان وسعت رنگ است . در حقیقت عمق رنگ هان  تفاوت رنگ هایی است که یک تلویزیون می تواند به نمایش در آورد . تفاوت بین این دو مفهوم ممکن است کمی شما را سردرگم کند. در اصل عمق رنگ بیانگر تعداد رنگ های قابل نمایش در داخل پالت توسط تلویزیون می باشد در حالی که وسعت رنگ به درجه ای از اشباع که تلویزیون می تواند نمایش دهد اشاره دارد. وسعت رنگ محدود باعث می شود که رنگ قرمز یک سیب به طور دقیق و واضح به نمایش در نیاید در حالی که یک محدودیت در عمق رنگ باعث می شود شیب رنگ قرمز روی آن سیب ناهموار به نظر آید و در نتیجه صاف و یک دست دیده نمی شود .

3- سطح پویایی تصویر

مقایسه SDR با HDR ؛ یکی از موضوعاتی که در HDR بسیار مورد توجه است سطح پویایی یا همان تحرک تصویر است ، تلویزیون های HDR نهایت کیفیت خود را در نمایش تصویر به کار می گیرند. تلویزیون های فاقد HDR از ضعف شدید روشنایی رنج میبرند که روشنایی این تصاویر در آن ها هنگام نابودی یا کم رنگ شدن رنگ مشکی ، نمایان می گردد. تلویزیون های مجهز به HDR علاوه بر کیفیت عالی که دارند از کنتراست و اوج روشنایی بیشتری نیز برخوردار هستند. در حالتی که کیفیت مهم ترین مسئله در انتخاب تلویزیون است. یکی از روشن ترین و شفاف ترین تلویزیون های سال سونی SONY X930D است که ما ان را تست کردیم. روشنایی و عمق رنگ در ابر و آسمان به طوری است که حتی سایه های زیر ماشین ها از آن ها شفاف تر نیستند. تفاوت تصویرها ذره ای است چون که این تصاویر، گرفته شدنشان با دوربین محال است. یک تلویزیون HDR کیفیت تصاویر را کمی بالا تر خواهد برد.

نتیجه گیری

مقایسه SDR با HDR ؛ HDR با وجود این که یک تکنولوژی نو پا است و هنوز به حد تکامل واقعی خود نرسیده لیکن می توان از آن به عنوان یک پیشرفت بزرگ در تلویزیون های امروزی یاد کرد. هر چند که تلویزیون های امروزی ، حتی آن هایی که به عنوان پرچمدار و گل سر سبد کمپانی های تولید کننده ی خود هستند واقعا استفاده زیادی از HDR نمی کنند. چرا که از نظر HDR در تلویزیون های میان رده از بعد بصری نمی توان به آن چیزی که انتظار می رود رسید و کیفیت هدف را تحقق بخشید بنا بر این هر چقدر تلویزیون به رده بالا تری تعلق داشته باشد قابلیت و کیفیت HDR آن نیز تکمیل تر و بهتر خواهد بود.

[review]